GPS: Zeeleguanen

Op de Galápagos komen landleguanen voor en ook zeeleguanen. De zeeleguanen zijn heel anders geëvalueerd en eten nu onderwater.

Op de Galápagos leven landleguanen die ooit op boomstammen naar de eilanden toe moeten zijn gedreven. Sommigen vinden leguanen er erg woest of gevaarlijk uitzien, maar alle leguanen op de Galápagos zijn vegetarisch.

Door voedselgebrek zijn de leguanen ook langs en onderwater naar eten gaan zoeken en vonden zeewier dat ze konden grazen. Ze namen hiervoor natuurlijk steeds meer risico, waardoor ze wel eens werden weggeslagen door een golf of sterke stroming. De sterksten overleefden de stroming en leerden hierdoor lang onder water zwemmen. Zo evolueerden deze in zeeleguanen.

Omdat het koudbloedige dieren zijn kan het lichaam zelf niet goed opwarmen en moeten ze na het zwemmen dus in de zon gaan liggen opwarmen. Hun lijf heeft ook een manier gevonden om het zout uit te stoten dat ze binnenkrijgen, dit spugen ze uit hun neus weer naar buiten.

Op iedere eiland, soms zelfs per plek zijn de zeeleguanen anders geëvalueerd, met een eigen grootte en kleurenpatroon. De grootste zeeleguanen vind je aan de westkant van San Cristóbal, en dan in volgorde van groot naar klein op Isabela, Floreana, dan de oostkant van San Cristóbal, een deel van Fernandina en dan Santa Cruz. Bij Genovesa en tenslotte bij de duikplekken Darwin & Wolf, leven verreweg het kleinste zeeleguanen. Ze variëren in grootte van 12 tot 56 cm kruin tot kont, met staarten van 17 tot 84 cm.

Heel speciaal bij deze dieren is echter, dat ze per dier gedurende hun leven ook nog kunnen variëren in formaat. Bij voedselschaarste worden ze namelijk dunner en ook korter. De ruggengraat krimpt werkelijk, een evolutie die normaal generaties duurt. Als er weer volop voedsel is groeien ze weer. Dit groeien en krimpen kan diverse keren gebeuren per leguaan.

Niet alleen een geëvalueerde soort dus, maar zelfs evolutie binnen een leven van de Galápagos zeeleguaan.