Reisverslag Tis en Belia

Belia werkt aan een documentje met een meer gedetailleerde evaluatie van onze reis. Wellicht heb je daar ook méér aan, dan een globale waardering. Ze heeft per lokatie of evenement bij gehouden, wat onze indruk ervan is. Dat geeft een meer specifieke evaluatie van de landreis en de Galapagos-eilanden.

In ieder geval was de Galápagos geweldig. Hotel Angermeyer was ook fijn en zeer service gericht. Zo kwam de  receptioniste ons vertellen dat we de bagage in het hotel konden laten, dat de gids van de driemaster Mary Anne ervoor zou zorgen dat het opgehaald werd voor onze cruise. Dat was natuurlijk wel zo makkelijk.

Wat mijn twee weken eraan voorafgaand betreft:

-Leuke ervaringen aan de kust, maar ook in Guayaquil zelf (die laatste stad werd me door stewardessen van de KLM afgeraden, zo van : “wij mogen daar ’s avonds ons hotel niet uit”. Maar die ervaring hadden wij dus niet!)

-De veiligheid in Guayaquil is optimaal. Op elke straathoek staat politie en de bankautomaten worden permanent bewaakt. Veel bangmakerij voor niks dus. Ik liep ’s nachts in mijn eentje meerdere malen kilometers naar mijn hostal. Volledig veilig daar. Zelfs in de buitenwijken.

-Quito: zelfde ervaringen.

-Aan de kust mooie stranden, kilometers leeg, om te wandelen (b.v. bij Manglaralto en Olon). Montanita mijden in de weekeinden; veel te veel lawaai. Door de week heerlijk relaxed.

-Ik vind de Ecuadoriaanse bevolking erg gedisciplineerd, aardig en rustig.

-We hebben bijvoorbeeld lekker rustig door Otavalo geslenterd en over de markt, her en der praatjes gemaakt of met afdingen wat oorbelletjes gekocht. De atmosfeer in Otavalo is heel prettig, ongedwongen en relaxt. Verkopers zijn niet opdringerig, wat meer uitnodigt hun waren goed te bekijken en evt. iets te kopen.-Met Eddy onze chauffeur hebben we een leuke band opgebouwd. We konden op eenvoudig niveau converseren en onze cursus Spaans uit het verleden kwam goed van pas. En onze diccionarios Nederlands-Spaans en vice versa eveneens. We whatsappen nu met hem vanuit Nederland en hij stuurt foto’s van zijn gezin aan ons. -Blij dat we een Spaanstalige driver hadden. We hebben weer een nieuw stuk idioom erbij geleerd.

-Dat maakt ons erg benieuwd naar een volgend Zuid-Amerikaans land op onze bucketlist: Chili-Argentinië over de dirt-roads richting Patagonië. We willen daar zelf rijden met een 4WD. Maar eerst weer wat sparen. De pot is nu leeg.

Met hartelijke groeten,

Belia & Tis